Ένας γείτονας καλλιεργεί καταπληκτικές σταφίδες. Κάθε χρόνο είναι μια καλή σοδειά. Τη ρώτησα και ιδού οι συμβουλές της για το πώς να επεξεργαστώ φραγκοστάφυλα το φθινόπωρο και να τις προετοιμάσω για τον χειμώνα.
«Θέλετε να καλλιεργήσετε υποδειγματικές σταφίδες στο εξοχικό σας; Φρόντισε την υγεία της! Είναι απίθανο να είναι δυνατή η συλλογή κουβάδων συγκομιδής από έναν άρρωστο θάμνο. Η υποχρεωτική μου μόδα σε μια σύντομη λίστα ελέγχου αποτελεσματικής φροντίδας είναι η φθινοπωρινή επεξεργασία της σταφίδας.
Σύντροφοι, δεν είμαι υποστηρικτής της δράσης για χάρη της δράσης. Προσπαθώ να περιορίσω τις εργασίες στον κήπο στις διαδικασίες που πραγματικά χρειάζονται σε αυτό το στάδιο».
Γιατί δουλεύω με θάμνους σταφίδας κάθε φθινόπωρο
Σε κάποιους, η φθινοπωρινή επεξεργασία της σταφίδας για ασθένειες μπορεί να φαίνεται σαν ιδιοτροπία. Αλλά! Αυτό θα εξαλείψει πολλά προβλήματα στο μέλλον, και επομένως δεν χρειάζεται να χάσετε χρόνο την άνοιξη-καλοκαίρι της επόμενης σεζόν. Πότε, βλέπεις, είναι ένας καλός κηπουρός μέχρι το λαιμό;
Σπουδαίος! Ακόμα κι αν ο θάμνος φαίνεται υγιής εξωτερικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ζουν σε αυτόν επιβλαβείς μύκητες και βακτήρια. Οι ύπουλοι μικροοργανισμοί, ενώ δεν παραδίδονται, μπορούν να περιμένουν στα φτερά. Για παράδειγμα, σε ρωγμές στο φλοιό. Να είστε βέβαιοι: μόλις έρθουν ευνοϊκές συνθήκες, η σταφίδα θα κινδυνεύσει.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, μια πιθανή μόλυνση (και συχνά επισκέπτεται τους θάμνους της μαύρης, κόκκινης και λευκής σταφίδας!) θα αναπτυχθεί. Και μια επεξεργασία, όπως και τώρα, δεν θα κατέβει.
Και ένα ακόμη συν στο θησαυροφυλάκιο των αποδεικτικών στοιχείων για τα οφέλη της φθινοπωρινής επεξεργασίας της σταφίδας από ασθένειες. Αυτή είναι μια κερδοφόρα επένδυση για το μέλλον! Εάν τον Μάιο-Ιούνιο οι μύκητες και τα βακτήρια αρχίσουν να ακονίζουν τον θάμνο, τότε το άγχος καταπιέζει το φυτό και θα δώσει λίγα καλά μούρα. Και θα είναι επικίνδυνο να χρησιμοποιείτε χημικά: η καλλιέργεια θα γίνει τοξική.
Προετοιμασία για προληπτική θεραπεία θάμνων σταφίδας το φθινόπωρο: 2 απλά βήματα
Για να εργαστείτε στον κήπο όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, δεν θα πρέπει να τον ξεκινήσετε με ένα κολπίσκο. Πριν από την επεξεργασία είναι χρήσιμο:
- Περιμένετε μέχρι μια μεγάλη μάζα φύλλων σταφίδας να μαραθούν φυσικά και να πετάξουν στο έδαφος.Yu. Όλα πρέπει να αφαιρεθούν από τον κήπο: να αφαιρεθεί από τα κλαδιά με ένα χέρι με γάντι και να τσουγκράνα με μια τσουγκράνα. Εξάλλου, το παλιό φύλλωμα είναι μια αξιόπιστη κατοικία βακτηρίων, μυκήτων και παρασίτων. Η παρουσία τους θα μηδενίσει την αξία της δουλειάς μας.
- Κάντε μια κοπή διαμόρφωσης. Είμαι σίγουρος ότι η καλύτερη εποχή για να κόψετε σταφίδες είναι το φθινόπωρο. Διαφορετικά, την άνοιξη θα πρέπει να βιαστείτε πριν από την έναρξη της ροής χυμών, πηδώντας σαν κατσίκα του βουνού μέσα από τις χιονοστιβάδες ενός χιονισμένου κήπου. Και γιατί να χάνουμε χρόνο για την επεξεργασία περιττών κλαδιών σταφίδας τώρα, αν εξακολουθούν να πάνε κάτω από το κλαδευτήρι;
Δεν επιμένω στο απαραίτητο δέσιμο των σημείων. Αλλά τονίζω: σύντροφοι, αυτό μόνο ωφελείται και θα ανταμειφθεί με σοδειά.
Η ίδια η διαδικασία επεξεργασίας (20 λεπτά – και τελειώσατε): Γράφω σημείο προς σημείο
Για την προστασία της σταφίδας, χρησιμοποιώ ένα από τα αγαπημένα μου φάρμακα – θειικό χαλκό (γνωστός και ως θειικός χαλκός). μου αρέσει μιΑποτελεσματικότητα: προσιτό φάρμακο, δοκιμασμένο στο χρόνο και περισσότερες από μία γενιές.
- Αρχικά, ετοιμάζω ένα διάλυμα: 300 g ανά κουβά 10 λίτρων ζεστού νερού. Ζεστό – γιατί είναι πιο εύκολο να διαλυθούν τα συστατικά σε αυτό. Αποδεικνύεται ένα υγρό με αντοχή 3%, με την προσθήκη ασβέστη, που ονομάζεται επίσης “Bordeaux” για λόγους που δεν καταλαβαίνω. Αλλά έχω αρκετά και ένα βιτριόλι.
- Από τον εαυτό μου προσθέτω λίγα τρίμματα «πράσινου» ή σαπουνιού πλυντηρίου. Αφού διαλυθούν καλά, λειτουργούν ως κόλλα. Έτσι το διάλυμα εργασίας δεν θα βρίσκεται στο έδαφος τα πρώτα λεπτά μετά την επεξεργασία λόγω του φθινοπωρινού αερίου ή της ξαφνικής βροχόπτωσης.
Ψεκάζω γενναιόδωρα σταφίδες από ένα μπουκάλι ψεκασμού ή (αν ο θάμνος είναι μέτριος σε μέγεθος) το σκουπίζω με ένα σφουγγάρι κουζίνας βουτηγμένο σε διάλυμα θειικού χαλκού. Η δεύτερη επιλογή είναι χρονοβόρα, αλλά μου φαίνεται πιο αξιόπιστη – ούτε ένα τετραγωνικό εκατοστό δεν θα μείνει χωρίς προστασία! Το υπόλοιπο το αραιώνω λίγο ακόμα με νερό και χύνω τον κύκλο κοντά στον κορμό.
