Τα εσπεριδοειδή είναι ιδανικά για να φέρνουν μια ελαφριά οξύτητα στα πιάτα. Αν είναι κυρίως το λεμόνι που κερδίζει τη θέση του στον κάδο του ψυγείου, άλλα εσπεριδοειδή με νέες γεύσεις υπάρχουν για να το αντικαταστήσουν και να ανακαλύψουν νέες γεύσεις. Είναι πάνω από όλα οι μεγάλοι σεφ που το χρησιμοποιούν στα πιο νόστιμα και εκλεπτυσμένα πιάτα τους. Yuzu, λεμόνι χαβιαριού, kaffir lime ή ακόμα και citron, ανακαλύψτε αυτά τα εξωτικά εσπεριδοειδή που ταιριάζουν τόσο με γλυκά όσο και με αλμυρά.
1) Le yuzu
Το yuzu έχει μια ιδιαίτερη γεύση που είναι μεταξύ των μανταρίνια και λεμόνι. Εμβληματικό φρούτο της Ιαπωνίας, βρίσκεται μόλις μπει το φθινόπωρο. Μάλλον ανθεκτικό, καλλιεργείται στα γεωγραφικά πλάτη μας όπου μπορεί να αντέξει αρνητικές θερμοκρασίες έως -10°C.
Ο φλοιός και ο χυμός του yuzu χρησιμοποιούνται κυρίως για την παρασκευή γλυκών με διακριτικές γεύσεις. Πράγματι, η ελαφριά οξύτητα και η ελαφριά πικράδα του ταιριάζουν πολύ με τη γλύκα. Οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν επίσης τους σπόρους του για να παρασκευάσουν ένα πικρό ποτό.
2) Χαβιάρι λεμόνι
Το όνομα του λεμονιού χαβιαριού προέρχεται από τα μικρά μαργαριτάρια που βρίσκονται μέσα στα εσπεριδοειδή και μοιάζουν με χαβιάρι. Αυτά τα μικροσφαιρίδια περιέχουν τον πικάντικο χυμό του φρούτου και σκάνε στο στόμα. Η γεύση είναι ανάμεσα φράπα και λεμόνι. Ιδιαίτερα βραβευμένο από τους μεγαλύτερους σεφ, το χαβιάρι λεμόνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αρωματίσει τα πιο ευαίσθητα πιάτα. Επιπλέον, το ξύσμα και τα φύλλα του είναι επίσης αρωματικά και γευστικά πιάτα. Ο καρπός είναι μακρόστενος και μοιάζει με τουρσί. Μπορεί να είναι πράσινο ή μαύρο έως κίτρινο, κόκκινο ή καφέ.
Το χαβιαρολέμονο είναι αρκετά δύσκολο να αναπτυχθεί στα γεωγραφικά πλάτη μας, αλλά δεν είναι αδύνατο. Δεν είναι ανθεκτικό, οπότε θα πρέπει να το φέρετε το φθινόπωρο. Για καλή ανάπτυξη, το επίπεδο υγρασίας πρέπει να είναι αρκετά ισχυρό, καθώς αναπτύσσεται φυσικά στα τροπικά δάση της Αυστραλίας.
3) Κίτρον
Το κίτρο είναι ένα φρούτο από το δέντρο κίτρο που βγαίνει σε διάφορες ποικιλίες, όπως το εσπεριδοειδές «χειρός του Βούδα». Το κίτρο δεν περιέχει πολύ πολτό, επομένως είναι πάνω απ’ όλα ο φλοιός του που χρησιμοποιείται για να δώσει μια γεύση λευκά λουλούδια και μια νότα πικάντικου. Ο φλοιός χρησιμοποιείται γενικά σε ζαχαρωμένη μορφή.
Είναι δυνατή η καλλιέργεια του στη Γαλλία, αλλά η καλλιέργειά του είναι δύσκολη. Θέλει μεγάλη προσοχή για να μπορέσεις να παράγεις καρπούς. Είναι ένα ευαίσθητο και όχι ανθεκτικό δέντρο.
4) Καφίρ άσβεστος
Διαδεδομένη στη Ρεϋνιόν και την Ταϊλάνδη, η γεύση του kaffir lime θυμίζει αυτή του λουίζα λεμονιού και λεμόνι. Χρησιμοποιούμε ιδιαίτερα τα φύλλα που συνοδεύουν τον καρπό αφού με το παραμικρό άγγιγμα, αναδίδουν ένα υπέροχο άρωμα φρέσκου και λεμονιού. Η φλούδα και ο χυμός χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και ιδιαίτερα με ψάρια και θαλασσινά.
Αυτός ο μικρός θάμνος παράγει όμορφα λουλούδια που δίνουν τη θέση τους σε καρπούς μετά από 4 έως 6 μήνες. Χρειάζεται πολλή θερμότητα για να αναπτυχθεί. Καλλιεργείται μόνο στις λεγόμενες περιοχές των πορτοκαλιών.
